دیدن طبیعتی شگفت‌انگیز، عبور از پل‌های تاریخی، گذر از شهری گرفتار در میان پیچ‌ها و لمس ده‌ها زیبایی ناب دیگر امکانی است که امسال با راه‌اندازی قطار گردشگری برای مسیر ریلی لرستان فراهم آمده است.
به گزارش خبرگزاری فارس از خرم‌آباد، «بسیار سفر باید تا پخته شود خامی»؛ همین یک مصرع «سعدی» کافی است تا بدانی ژرفای رسیدن به دنیایی از ناشناخته‌ها و تجربه عبور از روزمرگی‌ها از مسیر سیر در جهان و لمس زیبایی‌هایی می‌گذرد که هر لحظه‌اش راهی به سوی فراموشی خویشتن زمینی و دستیابی به کمال واقعی آدمی یعنی همان آرامش است.
غایتی که بشر را از همان ابتدا برای یافتن هر چند لحظه‌ای آن، راهی گذرهای بسیار کرده است، از روزگارانی که تنها پادشاهان وملوکان توانایی انجام سفر را داشتند تا زمان‌هایی که شاعرانی همچون «ابن خلدون» و «ناصرخسرو» به واسطه شمار سفرها و سفرنامه‌هایشان معروف گشته‌اند و امروز که انسان از مرزهای تکرار بسیاری عبور کرده و دست به اکتشاف نقاطی بکر از دست‌چین‌های قدرت لایزال زده است.
بی‌تردید لرستان و مجموعه مواهب طبیعی و خارق‌العاده‌اش یکی از شاهکارهای عظیم پروردگار در زمینه خلق اثر است، از هر چه زیبایی است در این استان میتوانی بیابی؛ از کوه‌های مخمل‌گونه و سر به فلک‌کشیده تا دشت‌های سر سبز و دامن‌های پر از نقش و نگار لاله‌های واژگون، از چشمه‌سارهای جوشیده از عمق زمین تا آبشارهایی بیرون زده از دل سنگ، از پل‌های به قامت تاریخ، طویل تا برج و باروهای قلعه فلک‌الافلاک شکیل.
اگرچه تمام شهرهای استان به نوبه‌خود مجموعه‌ای از مواهب خیره‌کننده خدادادی هستند اما شاید بتوان به‌تنهایی کلکسیونی از این زیبایی‌ها را در پایتخت طبیعت لرستان یعنی «دورود» بیابی، جاذبه‌های دل‌انگیز و منحصربه‌فردی که گذر مسیر ریلی شمال به جنوب کشور از میان آن‌ها چشم‌انداز فوق‌العاده‌ای را به طبیعتش بخشیده است.
دیدن طبیعتی شگفت‌انگیز مملو از جنگل‌های بلوط و آبشارهای بی‌بدیل، عبور از پل‌های تاریخی و سرشار از شاهکارهای فنی مهندسی، گذر از شهری گرفتار در میان پیچ‌ها، ثبت لحظات حضور اسبان وحشی در کنار تالاب‌ها، شنیدن صدای امواج خروشان و بی‌قرار رودخانه سزار و لمس ده‌ها زیبایی‌های ناب دیگر امکانی است که امسال با راه‌اندازی قطار گردشگری برای مسیر ریلی لرستان فراهم آمده است.
چنانچه قصد ثبت خاطراتی نو به همراه درک جاذبه‌هایی منحصر و تکرار نشدنی حتی در جهان را دارید، اگر خواهان دیدن حداکثر زیبایی‌ها در کوتاه‌ترین زمان ممکن با کمترین صرف هزینه هستید با مسیر قطار گردشگری لرستان؛ نخستین قطار گردشگری غرب کشور که نام آن را به دلیل گذر ریل از رود، ریل‌رود نهاده‌اند همراه شده و به همه خواستنی‌های خود از یک سفر هیجان‌انگیز دست پیدا کنید.
در این گزارش تلاش خواهیم کرد به معرفی برخی جاذبه‌های مسیر ریل‌رود لرستان که برشی 75 کیلومتری از خط راه‌آهن شمال به جنوب است و دربردارنده 11 ایستگاه، 93 تونل به طول بیش از 29 کیلومتر، 566 دهنه پل و 65 کیلومتر راه قوسی و پیچ در پیچ بوده، بپردازیم و البته که هیچ‌گاه شنیدن و خواندن همچون دیدن و حضور در این بهشت زمینی نیست.
ایستگاه «چم‌چیت»: با به صدا درآمدن سوت قطار سفر هیجان انگیز شما شروع می‌شود، پس از طی مسیری 10 دقیقه‌ای به نخستین ایستگاه توقف مسافران قطار گردشگری لرستان می‌رسید، توقف‌گاهی برای صرف صبحانه در منطقه‌ای زیبا و سرشار از جاذبه‌های طبیعی و آثاری بکر و دست‌نخورده که در نوع خود بی‌نظیر است.
با حضور در این ایستگاه به دیدن آبشار از دل کوه بیرون زده آبگرمه خواهید رفت، منظره‌ای چشم‌نواز که طبیعت سرسبز اطراف آن دل هر بیننده‌ای را می‌فریبد.
گردشگران از قطار پیاده شده و با ترانسفری زمینی و عبور از روستایی تاریخی و دره‌ای باستانی به دیدن آبشار آبگرمه می‌روند.
در کنار آبشار و اندکی آن‌طرف‌تر تالاب «ازگنه» قرار دارد، محلی برای خلق تصاویری ناب از حضور اسبان وحشی، بدون تردید نوستالژی‌های بسیاری برای گردشگران در طول این سفر رویایی رقم خواهد خورد و مشاهده اسبان وحشی در حال آشامیدن آب تالاب قطعا یکی از آن‌ها خواهد بود.
در کنار ایستگاه «چم‌چیت» و در درون غاری شگفت‌انگیز چشمه آب وقت ساعت را میتوانی به نظاره بنشینی، همان‌گونه از اسمش پیداست این چشمه در ساعاتی جوشان شده و آبی زلال از اعماق زمین را روانه بیرون می‌کند و اندکی بعد همچون خواب کودکان در گهواره آرام می‌گیرد، گویی که سال‌ها این چشمه زایشی نداشته است.
توقف بیش از این دیگر جایز نیست چرا که نادیدنی‌های شگرف دیگری انتظارت را می‌کشند، به مسیر ریلی بازگشته و سوار بر قطار به سوی عجایبی دیگر از این سرزمین پیش می‌روی.
آبشار «عیدانه»: دقایقی از حرکت نمی‌گذرد که آبشار دیواره کنار ریل موسوم به آبشار «عیدانه» گردشگران را مجذوب زیبایی‌های خود می‌کند، اهالی بومی از آنجا که آب آبشار نوروزها گرم‌تر از دیگر ایام سال است ضمن مبارک دانستن این اتفاق، آن را آبشار «عیدانه» نام نهاده‌اند.
آنچه این جاذبه را منحصربه‌فرد می‌سازد عبور آب‌ها از زیر ریل و ادامه جریان آبی در پائین دست قطار است و این چشمه از قدرت لایزال الهی در تصاویر هوایی بسیار مشهود و البته مبهوت کننده است.
وارد طولانی‌ترین تونل مسیر به طول 2 هزار و 67 می‌شوی، اما مگر پنجره‌های رو به افق زیبایی‌های طبیعت این تونل اجازه ثانیه‌ای ایستایی ذهن و قلب را می‌دهد.
هر پنجره همچون دریچه‌ای است که مسافر را به سمت بهشت خدا بر روی زمین می‌خواند، چشم‌ها از آنجا که قادر به گنجاندن قاب خلاقیت پروردگار در نقش آفرینی هستی در یک نگاه نیستند مدام دو دو زده و با پلک‌های متوالی سعی بر القای بیداری به صاحبان خود دارند از بس که چشم‌ها خیره مانده‌اند به روبه‌رو.
آبشار «بیشه»: از نگاه گردشگران داخلی و خارجی و کسانی که یک‌بار تجربه سفر به طبیعت زیبای لرستان را داشته‌اند بدون شک نقطه عطف همه زیبائی‌ها در «آبشار بیشه» تلاقی یافته است، جاذبه‌ای فوق‌العادهدیدنی که همچون نگینی بر تارک استان درخشیده و شره‌های آویزان از دل کوهش کنایه می‌زند بر مدعیان زیبایی.
مگر می‌شود مسافر مسیر قطاری آن هم از نوع گردشگری باشی اما از حظّ و بهره تماشای این عروس طبیعت محروم بمانی، پس از عبور بر روی پلی که شاهکار مهندسی ریلی کشور است به روستای بیشه می‌رسی و توقفی دو ساعته برای اقامه نماز، صرف ناهار و البته تماشای یکی از شگفت‌انگیزترین آبشارهای ایران و جهان خواهی داشت.
در کنار آبشار، حضور جنگل‌های سر بر آسمان برده بلوط، روستای بکر و تاریخی بیشه و البته پل قوسی فوق‌العاده، زیبایی دو چندانی را به این ایستگاه بخشیده است، اگر مجالی داده شود میتوانی در رودخانه سزار که پائین دست آبشار است تنی بر آب زنی و یا نشسته و غرق در آن همه شگفتی شوی.
ایستگاه «سپیددشت»: هنوز ذهنت ماورای جاذبه‌هایی را که درک کرده‌ای به خوبی هضم نکرده که به بخش سپیددشت از توابع خرم‌آباد می‌رسی، منطقه‌ای که بیش از آنکه گفتنی باشد جاذبه‌های پیچ در پیچ‌اش دیدنی‌اند و سخن به میان آوردن شاید زایل کردن این همه قشنگی باشد.
قدیمی‌ترها به هر پیچ‌راهه یک پید می‌گفتند و از آنجا که برای رسیدن به شهری در پستوی پیچ‌ها باید از سه‌پید عبور کنی به آن نام سپیددشت را داده‌اند، حال بنگرید گردش قطار از بالا، کنار و زیر این شهر چه اثر هنری فاخری را می‌تواند رقم بزند و فراتر از آن گردشگران چه صحنه‌های خارق‌العاده‌ای را از دید می‌گذرانند.
سپیددشت همچون استرالیا از زیستگاه‌های ماهیان کور در دنیا است و این خود علاوه بر جاذبه گردشگری اعتبار جهانی را به این بخش بخشیده است و بدون تردید کسی خواهان از دست دادن تماشای این اثر شگرف نخواهد بود.
ایستگاه «چم‌سنگر» و «کشور»: گذر از این همه زیبایی امکان‌پذیر نیست اما چه می‌توان کرد که هنوز راه‌هایی است که نرفته‌ای و شگفتی‌هایی که هنوز لمسشان نکرده‌ای، از مسیر پیچ در پیچ که عبور کنی به دهستان «چم‌سنگر» (چم‌شکار) و سپس ایستگاه کشور و رودخانه گوگرد پنهان شده در میان جنگل‌های زیبای بلوطش می‌رسی.
چشمه آب معدنی که هنوز بافت سنتی خود را حفظ کرده و دست بشر برای استفاده از ذخایرش تاکنون به آن نرسیده است.
بر صخره‌های بالایی این رودخانه پرندگان بسیاری لانه کرده و پروازهای وقت و بی‌وقتشان مناظر زیبایی را برای بینندگان رقم می‌زند، به ایستگاه چم‌سنگر که می‌رسی قرمزی خورشیدی که تازه شروع به غروب کردن کرده بر دیواره‌ها سایه می‌اندازد و این یعنی نهایت دلبری طبیعت.
بازدید از پل «مأمون» و رودهای خروشان پائین آن و همچنین بازارچه‌های تدارک دیده شده برای عرضه محصولات بومی و صنایع‌دستی استان آخرین مسیر گردشگری مسافران خواهد بود، پس از توقفی حدود یک ساعته در این ایستگاه سوار بر قطار شده و راه برگشت را در پیش می‌گیری.
بدون شک هضم این همه زیبایی در مسیری کوتاه برای مدت‌های طولانی ذهن هر گردشگری را درگیر خود خواهد کرد، مواهبی که هر کدام نشان از دست توانای خداوند در خلق اثرهایی بی‌بدیل دارد و به راستی که چه نقاش ماهر و توانمندی است پروردگار.
گزارش از پریسا قربانی نژاد
