پس از حدود چهار سال تلاش ذوب‌آهن و پیگیری راه‌آهن، 22 خرداد 97 اولین محموله ریل داخلی به میزان 500 تن تحویل داده شد. اتفاقی که ظاهرا در اصل، مورد حمایت هر دو طرف بوده و در لزوم ادامه آن نیز اتفاق‌نظر وجود دارد. با این‌حال سوالاتی در این بین وجود دارد.

برای مثال هیچ‌گاه توضیح داده نشد که اساسا نیاز کشور به ریل U33 چه میزان است و حجم قرارداد جاری (40هزار تن) چه بخشی از نیاز کشور را پاسخ خواهد داد. آنچه مشخص است برای ریل U33 رقم یادشده آن‌هم به‌عنوان قرارداد اول، کمی زیاد به نظر می‌رسد!

تا اواسط دهه 80 اغلب خطوط ریلی کشور با ریل UIC60 جایگزین شد و در حال حاضر به نظر می‌رسد سالانه حدود 100 کیلومتر از خطوط ریلی کشور نیاز به تعمیر و نگهداری و استفاده مجدد از ریل U33 داشته باشند. این یعنی 40هزار تن ریل از نوع یادشده، پاسخگوی چهار سال نیاز کشور خواهد بود، درحالی‌که در سال‌های اخیر، هرساله چند برابر این حجم، ریل UIC60 خریداری و وارد کشور شده است.

قرارداد راه‌آهن و ذوب‌آهن به دلایل بسیاری که نیازی به شرح آن نیست، بیش‌ازحد تصور به طول انجامیده و به هرترتیب اکنون به مرحله تولید و تحویل رسیده است. تحویل محموله ریل U33 می‌تواند چند پیام داشته باشد. اولا این نوع ریل با استانداردهای درخواستی راه‌آهن تطابق یافته و اکنون این شرکت توان تولید انبوه آن را به دست آورده است. ثانیا استاندارد خواسته‌شده (EN-13674) همان استانداردی است که برای تحویل ریل UIC60 درخواست می‌شود، خط تولید نیز همان است و پروسه تولید نیز تقریبا همان. ثالثا شمش مورد استفاده برای هر دو یکسان بوده و تولید UIC60 به سبب سنگین‌تر بودن واحد طول از سرعت بالاتری نیز برخوردار است. با در نظر گرفتن پایداری بیشتر UIC60 از U33 پس از پروسه نورد، به سبب بزرگ‌تر بودن پروفیل ریل، می‌توان نتیجه گرفت که توان تولید انبوه و استاندارد ریل UIC60 نیز اکنون توسط این کارخانه وجود دارد.

با این مقدمه باید پرسید حال که قرارداد از زمان‌بندی خود خارج‌شده، چه مانعی وجود دارد که حجم باقی‌مانده قرارداد نیز U33 باشد. 500 تن ریل تحویل داده‌شده، حدود یک‌درصد حجم قرارداد را تشکیل می‌دهد، شرکت راه‌آهن و شرکت ذوب‌آهن می‌توانند با تفاهم دوطرفه 99 درصد باقی‌مانده را به UIC60 تبدیل کنند. این اقدام برای هر دو طرف جذابیت بیشتری نیز خواهد داشت.