ابوالفضل جلیلی:
رئیسجمهور ایران شوم، راه آهن را به کل کشور میرسانم
ابوالفضل جلیلی
دبیر بخش فیلم دومین جشنواره فیلم و عکس راه آهن، داوری کردن آثار زیادی که هر کدام محصول فکر و اندیشه یک فیلمساز است را کاری سخت و دشوار خواند و گفت: در سال های گذشته داوری های بسیاری را چه در خارج از کشور و چه در داخل انجام دادم. فکر می کنم که من در برخورد با موضوعات سلیقه ای عمل می کنم و یک موضوعی که شاید از نظر من خوشایند آید را کسی دیگر نپسندد به همین خاطر فکر می کنم که داوری کردن، اجحافی در حق شرکت کنندگان یک جشنواره است.
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری آنا از ستاد خبری جشنواره فیلم و عکس راهآهن، کارگردان فیلم “مسیر معکوس” قطار را در گذشته جزوی لاینفک از زندگی انسان عنوان کرد و اظهار کرد: قطار در قدیم جزوی از زندگی بچه ها بود و جزء رؤیای آن ها شده بود و انگار که حتماً باید با قطار به مشهد بروند. با توجه به اینکه در نوجوانی در منطقه ای نزدیک به راه آهن زندگی می کردیم، آرزوی رئیس قطار شدن همیشه با من وجود داشت. اینک بعد از سال ها از آن زمان با حضور در جشنواره راه آهن می خواهم تا بخشی از خاطرات کودکی خودم را جامه عمل بپوشانم و برای آن خادمی کنم.
وی تبلیغ کردن برای راه آهن را با ساخت فیلم، برگزاری جشنواره ها و برنامه های فرهنگی و هنری و هر نوع کار دیگر لازم بر شمارد و گفت: احساس می کنم که نسبت به گذشته تعداد سفرهای مردم با قطار کم شده است. رابطه صمیمی تری که از سفرهای مشهد با قطار داشتیم، دیگر خبری نیست و باید با هر کاری سعی کنیم تا فرهنگ ریلی را جا بیاندازیم و با این هدف به جشنواره راه آهن آمدم تا در حد خودم کمکی را به این جشنواره انجام دهم.
جلیلی به حضور وزیری فعال و جهادی در رأس وزارت راه و شهرسازی اشاره کرد که بیگانه با عرصۀ هنر نیست و در این زمینه بیان کرد: به نظرم این چنینی وزیری که کاملاً مشرف به موضوعات است و تاکنون از چندین فیلم حمایت مادی و معنوی کرده است جای خوشحالی دارد که کاملاً می داند کار تبلیغی با فیلم تأثیری زیاد بر آحاد جامعه خواهد گذاشت.
دبیر بخش فیلم جشنواره راه آهن قطار را بر خلاف جنس آن که آهن است دارای روح و لطافت دانست و افزود: سفر با قطار هر لحظه منظره های متفاوتی را پیش روی شما به تصویر می کشد و حضور انسان هایی با فرهنگ ها و داستان های مخصوص خود می تواند آن را از یک وسیله سفر پر اهمیت تر کند و اگر خوب به مردم معرفی شود به سمت آن می آیند.
این کارگردان سینما به شهرت خودش در خارج از کشور با استفاده از لوکیشن قطار در فیلم هایش اشاره کرد و گفت: در میان هنرمندان خارج این طور مطرح شدم که جلیلی اول قطار می بیند و بعد به سراغ ساخت فیلم می رود. من همیشه با افتخار گفتم که علاقه خاصی به قطار دارم و گویی من را در قطار بدنیا آوردند. بارها شده که بدون هدف خاصی به ایستگاهی در مسیر قم رفتم و با قدم زدن در آن جا و نگاه کردن به خانه ها و فضای آن ایستگاه که حس و نوستالژی خاصی دارد، احساس آرامش کردم.
وی ادامه داد: بدون شک اگر روزی رئیس جمهور ایران شوم، از بودجۀ نظامی آن کم می کنم ولی همۀ شهرها را با قطار به همدیگر وصل می کنم.
کارگردان فیلم ” شطرنج” در خصوص اینکه چه فاکتورهایی لازم است تا یک جشنواره در میان هنرمندان جهان مورد توجه قرار بگیرد، این طور گفت: به نظر وقتی یک جشنواره در حد و اندازه بین المللی شدن قرار بگیرد، هنرمندان کشورهای دیگر به سراغ آن می آیند. به نظرم این جشنواره بعد از اختتامیه آن می تواند با نمایش عکس های برگزیده خود در پارکی به اسم لوکزامبورگ در فرانسه که مکانی برای حضور گردشگران و عکاسانی از سراسر جهان است، خودش را به کل جهان نشان دهد.