برقی کردن راه آهن به خصوص قطار تهران – مشهد یکی از راهکارهای پیشنهادی برخی کارشناسان برای افزایش استقبال از حمل و نقل ریلی در این مسیر پرتردد است اما این پیشنهاد مخالفانی هم دارد که اغلب توصیه می کنند به جای برقی سازی، راه آهن سریع السیر در این محور راه اندازی شود.
به گزارش تین نیوز، کارشناسانی که برقی سازی راه آهن در این مسیر را گزینه مناسبی نمی دانند، بر این باورند که با شرایط موجود این خط از منظر ادوات مورد مصرف شامل ریل و قطعات مربوطه و همچنین زیر سازی و هندسه مسیر شامل قوس ها و شیب وفرازها ،امکان سیر با سرعت ۲۵۰ کیلومتر بر ساعت سرعت پیشنهادی طرفداران طرح برقی سازی این مسیر وجود ندارد.
به اعتقاد آنان، در بهترین حالت با سرعت ۱۶۰ هم می توان با برقی کردن به سیر ۷٫۵ ساعت در این مسیر دست یافت که دستیابی به این رقم نیز نیازمند برخی اتفاقات مثل اصلاح سوزن های ورودی ایستگاه و همچنین بستن چند ایستگاه در مسیر است اما مشکل اصلی موجود که ۱۵ سال پیش که پروژه تعریف شد وجود نداشت تامین انرژی برق برای حرکت قطارها است. چرا که با توجه به عدم توسعه نیروگاه های کشور در ده سال اخیر، امکان اخذ چنین دیماندی از وزارت نیرو بعید است زیرا همین حالا هم در پیک مصرف مشکل تامین دیماند مصرفی را وجود دارد.
به باور آنان، در نهایت می توان گفت برقی کردن راه آهن البته از نظر دیدگاه بنگاه راه آهن به صرفه نیست اما از دیدگاه ملی قطعا برای کشور به صرفه است و باید پیگیری شود و با کمک دولت به نتیجه برسد زیرا با برقی کرده راه آهن خیلی ساده می توان بازده سوخت را از ۱۲ است.
در این خصوص لازم است سازمان برنامه تکلیف تولید برق را به وزارت نیرو و تکلیف پرداخت هزینه ها از محل صرفه جویی سوخت به وزارت نفت انجام دهد و در نهایت به راه آهن هم تکلیف کند تا خطوط خود را برقی نماید.
