با توجه به طولانی بودن فرآیند جهانی‌سازی، منطقه‌گرایی راه‌حلی برای توسعه تجارت کشورها است، زیرا این روش از حیث قابلیت دسترسی به بازارها، از کارایی بیشتری به‌خصوص برای کشورهای درحال‌توسعه که آمادگی ورود یکباره به تجارت آزاد را ندارند، برخوردار است.